Kazimierz Chudy

W młodości, do 1939 roku, był uczniem szkoły powszechnej w Ostrowie Wielkopolskim. Niestety, czas II wojny światowej przyniósł mu trudne doświadczenia, ponieważ zmuszony był do pracy w przymusowych robotach w Niemczech. Po wojnie, w 1949 roku, ukończył gimnazjum oraz liceum dla dorosłych, co otworzyło mu drogę do dalszego kształcenia.

Chudy podjął studia na Wydziale Lotniczym Politechniki Wrocławskiej, lecz jego kariera wojskowa nabrała tempa, gdy został wcielony do Szkolnej Baterii Oficerów Rezerwy Artylerii w Węgorzewie. W latach 1951-1953 pełnił funkcję dowódcy baterii, a następnie pracował jako pomocnik szefa sztabu ds. zwiadu w 140 Pułku Artylerii Haubic w Orzyszu. W 1953 roku objął dowództwo dywizjonu artylerii w brygadzie artylerii haubic.

Kolejny kluczowy etap jego kariery to ukończenie studiów w Akademii Sztabu Generalnego WP w 1959 roku, co zaowocowało mianowaniem go na szefa sztabu 101 Pułku Artylerii Przeciwpancernej w Kwidzynie. W latach 1966-1972 Chudy dowodził pułkiem artylerii w tym samym mieście. Jego umiejętności dowódcze zostały nagrodzone, bowiem w 1972 roku rozpoczął dalsze kształcenie w ZSRR, a po powrocie w 1978 roku objął dowództwo 2 Pomorskiej Brygady Artylerii w Choszcznie.

Pod jego przewodnictwem brygada zdobyła wysokie oceny, a tytuł „Mistrza Gospodarności WP” odzwierciedlał jej efektywność. W czerwcu 1978 roku został komendantem-rektorem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii w Toruniu. Dzięki jego wizjonerskiemu podejściu, uczelnia zdobyła dwukrotnie tytuł „Przodującej WSO w WP”. Chudy wprowadził znaczące innowacje, przekształcając bibliotekę główną w typową placówkę akademicką, a także przyczyniając się do uzyskania stopni naukowych przez wielu oficerów.

W jesieni 1984 roku, został awansowany na generała brygady, a jego nominację wręczył przewodniczący Rady Państwa PRL, prof. Henryk Jabłoński, w Belwederze. Po przejściu w stan spoczynku w 1991 roku, został pożegnany przez ministra obrony narodowej, wiceadm. Piotra Kołodziejczyka. Kazimierz Chudy pozostaje w pamięci jako autor licznych opracowań dotyczących dowodzenia i szkolenia w wojskach rakietowych oraz artylerii.